kıyıda
bir koya bakan gün batımında
birbirimize intiharımızı geciktirebilirdik
rüzgârın dağıttığı küllerimizi
suya gömen şiirlerle
öpüşebilirdik
gözlerine çocukluğum bakardı
bir oyuna dolanarak soyardık karanlığı
acı yeşil gelmeler
kıpkızıl gitmeler ertesinde
çağcıl cinnetlere koşabilirdik
deniz kabuğu gibi bedenlerimizi
ölümün kara deliğine atabilirdik
okyanusun tuzlu yalnızlığına
el ele koşabilirdik
birbirimize intiharımızı geçiştirebilirdik
aralık 2008
Nilüfer ALTUNKAYA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder