göçer kız

göçer bir kızın türküsü

bu benim bekaretim anne
kaç kez yırtıldı bilsen
bu da cesaretim
kaç kez kırıldı
yarı yolda kaldık yine bütün göçerler

bu benim esaretim anne
kaç kez vuruldu kanatlarım
göğün buz mavisiyle doluyken
bu benim ihanetim anne
adamlığı sorgulanmaz yerlerden
kaç kez söküldük bilsen

bu benim sefaletim anne
yazıldığımız dalgın yürekten
duvarlarına kan kusulmuş evlerden
törenin artık küstahlığını
kaç kez kuşandık bilsen

ay doğunca dağlardır memleketim
saçlarımda kaç kördüğüm ellerinden
bu benim nihayetim anne
bir çadır daha kurarım kızlığımdan
üzülme sen


bahar,yaz-2009
(Yeni Yazı Mayıs Haziran 2010)

bunca

bunca

ellerimin öfkesini bırak, beni bırakma
hırçın bir yağmur gibi tara saçlarını toprağın
tenimde izini bırak, beni bırakma

bir ömre bunca sözcük bunca aşk
yüreğin atışında bunca yalnızlık, bunca telaş
bir göz merceğine bunca tortu, bunca ışık
her hanımeline rengini bırak, beni bırakma

aynı özden saçıldığımız dal dal
her insana ağladığımız yol yol
bunca kanarken ahınla eyvahınla… sus sus

ölümün peşini bırak, beni bırakma



haziran 2009
Nilüfer ALTUNKAYA


afrodisyas-sanat